นิทานเรื่อง "แสงแดดผู้น่าสงสาร"
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ดช.แสงแดด อาศัยอยู่กับพระอาทิตย์ ช่วยงานพระอาทิตย์อย่างขยันขันแข็งทุกวัน ตอนเช้าเมื่อพระอาทิตย์เริ่มทำงาน ดช.แสงแดดก็จะตามไปด้วย ช่วยงานไม่ได้หยุด ดช.แสงแดดจะแผ่ความร้อนไปทั่วบริเวณ ทั้งๆที่ทำประโยชน์ให้มากมาย แต่ไม่ค่อยมีคนชอบ ดช.แสงแดดนัก
.
.
บ้างก็บ่นว่า เกลียด ดช.แสงแดด เพราะทำให้ร้อนเหลือเกิน
บ้างก็บ่นว่า ไปไกลๆเลย ดช.แสงแดด ไม่ต้องมาแถวนี้
.
.
เกือบทุกคน ไม่ชอบ ดช.แสงแดด คอยหลบหน้า หนีหาย ไม่ยอมพูดคุยกับเค้า จะมีเพียง ดญ.ทานตะวันเท่านั้น ที่รักและชอบเล่นกับ ดช.แสงแดด
.
.
“นี่แสงแดด วันนี้เธอแผ่ความร้อน แผ่แดด มาเยอะๆนะ ฉันชอบ ฉันจะได้เจริญเติบโตเร็วๆ" ดญ.ทานตะวันกล่าว
.
.
“ได้ซิ ฉันทำงานทุกวันคู่กับพระอาทิตย์อยู่แล้ว มา...รอรับนะ” ดช. แสงแดดรีบตอบ
.
.
ดช.แสงแดดรู้สึกดีใจ ที่ยังมีเพื่อน ยังมีคนที่รักและเข้าใจในตัวเค้า แต่แล้ววันหนึ่ง เมื่อดญ.ทานตะวันเติบโตเต็มที่ ก็เริ่มเหี่ยวเฉา โรยลาไป ดช.แสงแดด รู้สึกเศร้าใจเป็นอันมาก เพราะไม่มีเพื่อนคุยด้วยเลย
**************************
จนเมื่อลมหนาวพัดผ่านมา หอบเอาความเหน็บหนาวเข้ามาในเมือง ผู้คนเริ่มสวมใส่เสื้อผ้าหนาๆ กระชับเสื้อมั่น เวลาลมพัดผ่าน พวกเค้าเริ่มเดินออกมาจากบ้าน เพื่อมาทักทาย ดช.แสงแดด
.
.
“สวัสดีแสงแดด สบายดีไหม แผ่ความร้อนลงมาเยอะๆนะ ฉันชอบ”
“สวัสดีแสงแดด ฉันชอบเธอ ทำงานดีๆนะ ฉันรอความร้อนของเธออยู่”
“สวัสดีแสงแดด ลงมาเล่นกับฉันบ่อยๆ นะ ฉันรอเธออยู่”
.
.
ดช.แสงแดด แปลกใจมาก ที่อยู่ๆ ผู้คนก็ให้การต้อนรับเค้าเป็นอย่างดี พูดคุยกับเค้า แสดงออกว่าชอบเค้า อยากอยู่ด้วยใกล้ๆ แม้ว่าจะแปลกใจ แต่ดช.แสงแดดก็ตั้งใจทำงานอย่างเต็มที่เหมือนเดิม เค้าแผ่แสงแดด แผ่ความร้อนไปทั่วบริเวณ เหมือนเดิมที่เค้าเคยทำมา
.
.
“ใจคนนี่เปลี่ยนแปลงรวดเร็วตามไม่ทันจริงๆ”
ดช.แสงแดดคิดในใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น